Αρχιερατικό Άμφιο

Ο Επίσκοπος, που είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού», ο κατεξοχήν ποιμένας και διδάσκαλος μιας τοπικής Επισκοπής, που πλέον ονομάζονται συνήθως Μητροπόλεις, έχει τα άμφια των προηγούμενων Βαθμών

α)στιχάριο, β) επιμάνικα, γ) επιτραχήλιο, δ) ζώνη, ε) επιγονάτιο, στ) επιστήθιο Σταυρό και επιπλέον

ζ) Αρχιερατικό Σάκκο: Αυτοκρατορικό ένδυμα, που στην αρχή το είχαν λίγοι επίσκοποι και μάλιστα Πατριάρχες, στη συνέχεια Αρχιεπίσκοποι και σιγά-σιγά επεκτάθηκε σε όλους και αντικατάστησε το φαιλόνιο. Το ύφασμα του Σάκκου, σχηματίζει σταυρό με οπή στο κέντρο, απ’ όπου διέρχεται η κεφαλή του επισκόπου όταν το φορά.

Τότε, το μισό ύφασμα κρέμεται έμπροσθεν και το άλλο ήμισυ όπισθεν του αρχιερέα. Οι διάκονοι ή υποδιάκονοι ενώνουν την εμπρός και πίσω πλευρά του σάκκου με κωδωνίσκους αντί κομβίων στα πλάγια και κάτω από τα μανίκια. Τόσο κατά τον Θεόδωρο Βαλσαμών και τον Αγιο Συμεών Θεσσαλονίκης, συμβολίζει την «χλαίναν της ύβρεως», αφού κατά το πάθος του Κυρίου φόρεσαν οι στρατιώτες στον Χριστό μας μετά τις μαστιγώσεις ιμάτιο πορφυρό, τον περιφέρανε και ειρωνικά και χλευαστικά του φώναζαν Χαίρε ο Βασιλεύς των Ιουδαίων.

Τα δε κουδούνια του Σάκκου, σε ανάμνηση των Κουδουνιών του Ααρών, αλλά επίσης συμβολίζουν το διδακτικό και κηρυκτικό έργο του Επισκόπου.

η) Το ωμοφόριο: Αποτελεί το διακριτικό άμφιο και γνώρισμα του Επισκόπου μαζί με την μίτρα και το αρχιερατικό εγκόλπιο. Είναι γνώρισμα της αρχιερατικής εξουσίας-διακονίας του Επισκόπου. Το ωμοφόριο διακρίνεται σε μεγάλο και σε μικρό.

Το μεγάλο ωμοφορίοείναι μια πλατιά και μακριά λωρίδα υφάσματος. Φοριέται πάνω στους ώμους (εξ ου και ωμοφόριο, ώμος+φέρω) και τυλίγεται γύρω από τον λαιμό, δημιουργώντας ένα βαθύ V στο στήθος του επισκόπου, ενώ οι δύο άκρες του υφάσματος κρέμονται εμπρός και πίσω από τον αριστερό του ώμο μέχρι το ύψος των γονάτων.